Gel Ey Dünya Diyarında İlahi Sözleri

Niyâzî bu öğüdü sen ver evvel kendi nefsine,
Değil gayriye andan kim tuta her işiten insân.

Gel ey gurbet diyârında esir olup kalan insân,
Gel ey dünyâ harâbında yatıp gâfil olan insân,
Gözün aç perdeyi kaldır duracak yer mi gör dünyâ,
Kati mecnun dürür buna gönül verip duran insân.

Kafeste tutiye sükker verirler hiç karar etmez,
Aceb niçün karar eder bu zındâna giren insân.
Kafeste tutiye sükker verirler hiç karar etmez,
Aceb niçün karar eder bu zındâna giren insân.

Ne müşkül hâl olur gaflette yatup hiç uyanmayıp,
Ölüm vaktinde Azrâil gelince uyanan insân,
Kararmış kalbin ey gâfil nasihat neylesin sana,
Hacerden katıdır kalbi kalbi öğüt kâr etmeyen insân.

Bu derdin çâresin bul sen elinde var iken fırsat,
Ne ıssı sonra âh-ü zâr edüp hayfâ diyen insân,
Niyâzî bu öğüdü sen ver evvel kendi nefsine,
Değil gayriye andan kim tuta her işiten insân.