Maneviyatın Göğüne İlahi Sözleri

İrfân geldi gitti cehil hoş mânâya oldum ehil,
Eyledi Hakk aşka dâhil aşkın mey’ini içerim.

Mâneviyatın göğüne kanatlanıben uçarım,
Esfel denilen dünyâya gönül vermeden geçerim.
Mevlâm verdi ferâseti oldu Hakk’ın inâyeti,
Elde ettik dirâyet-i Hakk’la bâtılı seçerim.

Gönlümdedir hikmeti Hakk okumuşum aşktan sebak,
Gönlüm aşkla oldu revnâk inciyi hikmet saçarım.
Gönlümdedir hikmeti Hakk okumuşum aşktan sebak,
Gönlüm aşkla oldu revnâk inciyi hikmet saçarım.

Tattı damağım şerbeti sevgiyle buldum kurbeti,
Eyleyip halka hizmeti nefs askerini biçerim.
Yolum mâneviyat yolu sevmedim parayı pulu,
Çün gönlüm Hakk ile dolu bâtıl olandan kaçarım.

Haberdar olunca Hakk’tan ayırdım karayı aktan,
Çıkaldan nefs denen çâh’tan şiiri hikmet saçarım.
İrfân geldi gitti cehil hoş mânâya oldum ehil,
Eyledi Hakk aşka dâhil aşkın mey’ini içerim.

Açtı da dîdârını dost eyledi aşkı beni mest,
Aşk ile olunca sermest sırr perdesini açarım.
Yunûsî’yi miskin oldum yâri miskinlikte buldum,
Ben aşk ile kânî oldum zannetmeyin ki nâçârım.