Dünyaya Gelen Cana İlahi Sözleri

Cemâl’i seyr ederken,
Söyle can mı sıkılır.

Dünyâya gelen cana,
Az bir süre verilir,
Dünyâ imtihan yeri,
Sanma sefâ sürülür.

Bakma şu anki dem’e,
Dünyâ fânî süsleme,
Bedeni çok besleme,
Bir gün gelir yıkılır.

Vakt saat geldiğin de,
Göç vakti dendiğin de,
Dil mühürlendiğin de,
Bu dünyâ’dan çıkılır.

Çıkıp gider ruh tenden,
Kesilir ümit can’dan,
Îmân istenip senden.
Libâs-ı ten yırtılır.

Üsten libası soyup,
Tahtadan ata koyup,
Derinden çukur oyup,
Üste toprak atılır.

Kaçarlar eşin dostun,
Dolar toprakla postun,
Kımıldayamaz destin,
Ümitler hep yıkılır.

Mahşer günü geldik de,
Aç defterin dendik de,
Konup ortaya mîzan,
Günâh sevap tartılır.

Konuşamaz dil dudak,
Titreşir eli ayak,
Kızarır yüzü yanak,
Hışmı Hakk’tan korkulur.

Kaplar hüzün derinden,
Kaçar nâs birbirinden,
Gözler fırlar yerinden,
Melûl melûl bakılır.

Diz çökülerek yere,
Gömülür beden tere,
Rabb’im sendedir çâre,
Deyip Rahmet umulur.

Kapanır küffâra bâb,
Çünkü bulunmaz sevap,
Sonsuza kadar azap,
Cehenneme atılır.

Mü’min çalış et gayret,
Bu şiir değil âyet,
Mü’minlere nihâyet,
Rahmet ile bakılır.

Yunûsî dîdâra bak,
Müjdeledi seni Hakk,
Cemâl’i seyr ederken,
Söyle can mı sıkılır.